گروه سیاسی مشرق – محمد جواد ظریف در نقل خاطرات خود از دوران فعالیتش در آمریکا و سازمان ملل، نکات قابل توجهی درباره شخصیت دبیرکل‌های سازمان ملل متحد بیان می‌کند.
ظریف در پاسخ به این سوال که رابطه شما با دبیرکل‌هایی که تغییر کردند، چگونه بود، می‌گوید: به تدریج با آقای خاویر پرز دکوئیار رابطه خوبی برقرار کردم، زمانی که بنده به همراه آقای ولایتی نزد آقای دکوئیار می‌رفتم، ایشان به مرور مرا شناختند.
ظاهرا یکبار نیز به آقای ولایتی گفته بود که مرا به سازمان ملل‌متحد بدهند، البته بنده از این موضوع اطلاعی نداشتم تا این که این مطلب را در کتابی خواندم.
با آقای پطروس غالی نیز آشنا بودیم، اما رابطه نزیکی نداشتیم، زیرا بنده هم علاقه چندانی به ایشان نداشتم و هم در زمان منصوب شدن ایشان به عنوان دبیرکل، نیویورک را ترک کرده و به تهران بازگشتم، با این که معاون بین‌الملل بودم، اما تماس‌های محدودی با ایشان برقرار می‌کردم.
با آقای کوفی‌عنان روابط بسیار نزدیکی داشتیم، ایشان را از زمانی که کارمند دبیرخانه سازمان ملل متحد بود، می‌شناختم و در دورانی که نفر دوم نمایندگی بودم با یکدیگر دوست بودیم، حتی آقای کوفی‌عنان در چند مهمانی خصوصی، مانند مهمانی خداحافظی بنده از معاونت نمایندگی نیز حضور داشتند.
پس از این که ایشان دبیر کل شدند، از نزدیک با یکدیگر کار می‌کردیم، مدتی در دوران دبیر کلی ایشان، بنده در سازمان ملل‌متحد سفیر بودم. پس از پایان دبیرکلی ایشان، همچنان در برخی موضوعات تقارب فکری داشتیم.
بنده برای مدت کوتاهی در دوران دبیرکلی آقای بانکی‌مون، در نمایندگی بودم و رابطه بسیار محدودی با یکدیگر داشتیم، به خاطر اینکه ایشان را از لحاظ شخصیتی بیش از حد وابسته به غرب و آمریکا می‌دانستم، در نتیجه کارکردن با ایشان برای من دلچسب نبود.
